Á vestanstevnu 2014 í Miðvági kom myndamaðurin hjá heimasíðuni fram á tríggjar vakrar grinda- og nótabátar niðri við sjóvarmálan. Húsabáturin smíðaður í 1937, Ryggsbáturin smíðaður í 1952 og Kikjabáturin smíðaður í 1967. Eg ringdi til Jógvan Hans Hansen formann í Miðvágs róðrarfelag, sum er ein teirra, sum hevur umvælt og varðveitt Húsabátin. Eisini hitti eg Dánjal Joensen, sum slóðar til tess at varðveita gomlu søguligu bátarnar. Áhugavert, at fólk leggja orku í at varðveita gamlar bátar. Fyri meg er altíð dragandi og forkunnugt at síggja hesar bátar. (Skrivað í 2014)
Jógvan Hans segði mær, at Húsabáturin hevði ongan góðan, og endin varð, at báturin kom í varðveitslu hjá Miðvágs róðrarfelag. Tað vóru tey avvarðandi, sum áttu bátin, sum við gávubrævi lótu Miðvágs róðarfelag bátin. Hetta var í 1995. Kristoffer Hansen róptur “Stoffur” smíðaði bátin í 1937 í kjallaranum í Missíónshúsinum. Langabbi Jógvan Hans tók stig at smíða bátin, og vanligt var, at menn tóku seg saman at smíða grinda- og nótabátar í felag. Bátarnir vóru eisini nýttir sum útróðrarbátar.
Hans Kristoffer hevði lært at smíða bát útí Koltri hjá Niclasi í Koltri. Hann var ikki í læru í Koltri, men smíðaði bara ein bát saman við Niclasi, sum “Stoffur” helt vera nógmikið, at hann kundi byrja at smíða bátar sjálvur í Miðvági. Húsabáturin kostaði 700 krónur. Ì 1995 fekk Miðvágs róðrarfelag, sum áður sagt, Húsabátin í varðveitslu, og á vestanstevnu 2002 varð báturin umvældur og vístur fram.
Síðani ringdi eg til Dánjal Joensen úr Miðvági, sum eisini slóðar fyri at varðveita gomlu grinda- og nótabátarnar. Hann segði mær, at enn er ikki felag stovnað, sum skal varðveita bátarnar, men at tað eru menn við áhuga fyri bátunum, sum hava tikið stig at umvæla´og varðveita bátarnar. Nú eru eisini nýggj segl seymað til bátarnar. Tað serliga við grinda- og nótabátunum er, at teir eru meira “fyldigir” enn vanligi føroyski báturin tá í tíðini. Hetta varð gjørt, so báturin kundi bera meira millum annað nótirnar, sigur Dánjal í stuttari viðmerking. (Vagnur)