Seinnu árini hava róðraráhuga staðið spyrjandi, hví ikki er eydnast at manna 10-mannfar hvørki á Argjum ella í Havn. Eingin Havnarbátur, eingin Ormur og eingin Drekin reyði. Bert trý 10-mannafør úr Norðoyggjum.
Á mínum ungu døgum róðu altíð millum seks og níggju 10-mannafør. Havnarbáturin hevur ikki verið mannaður í nøkur ár, men í summar ætlar nýggjur Havnarbátur at bjóða av. Les meira…
Altíð nógv áhugavert fyri eyguni á Vesturu bryggju. Meira og minni virksemi, skip og bátar fara og koma. Altíð nýggj mynd. Herfyri stúrsaði eg við, tá gamalt rustaður bátur stóð á innara sleipivogninum hjá Mest. Báturin líktist skitnum klútateppi við ongari skúvu og róri, og sum uttan iva var ávegis til upphøggingar uttanlands.
Helt meg kenna bátin, sum nú eitur Christian Høy GR 6-5115 úr Nuuk. Gjørdist forvitin, og so fyrst at venda mær til vinmannin Finn Bjørn Guttesen á Fjóni. Vit tosa mangan um skip í telefonini. Øll skip og bátar hava jú sína søgu.. Les meira…
Tá eg herfyri var á Gomlurætt og eisini eygleiddi bilar sum komu úr Sandoyartunlinum, kom mær til hugs bóklingin Skopun 150 ár, sum Ólavur Clementsen, sáli, læt úr hondum í 1983. Skopun er av yngstu bygdum í Føroyum og hevur aðra søgu og búseting enn aðrar líknandi bygdir.
Tá vit koma inn í 19. øld, fer manntalið í Føroyum at vaksa munandi, og hetta førir við sær, at nú koma fleiri nýggjar bygdir. Samfelagið broyttist so líðandi frá at vera bóndasamfelag til eisini fiskivinnusamfelag. Les meira…
Eg havi áður skrivað um abba mín Christian Christiansen, sum eg ongantíð havi sæð, tí hann doyði í 1944. Men tá ið eg kom fram á mynd av sluppuni Ternuni, sum langabbi mín Havnar-Jógvan og synirnir Christian og Sámal keyptu frá Sørini Müller í 1910, helt eg, at myndin átti pláss á heimasíðuni. Les meira…
Dagarnir hjá Studentarskúlanum og HF-skeiðnum í Hoydølum eru skjótt taldir, tí tey byggja nú stóran miðnámsskúla í Marknagili. Myndirnar av Sanatoriinum í Hoydølum eru vakrar, og eisini er vakurt at spáka í Hoydølum. Men niðurslitni betongbygningurin prýður so sanniliga ikki økið. Næmingar gevast sær óivað ikki far um tað, men hjá mær hevur altíð nakað myrkt og dapurt sveimað yvir Hoydølum, tí so nógvar menniskjalagnur eru knýttar at plássinum. Eisini í okkara familju. (Greinin skrivað í desembur mánað í 2015) Les meira…
Eg las herfyri ein greinastubba um at minnast aftur í barnaárini. Tað eru fólk, sum hava so gott minni, at tey minnast alt millum himmal og jørð frá barnaárunum, men so eru vit onnur, sum ikki minnast, hvørjir næmingar vit gingu í fyrsta flokki saman við og nóg illa, hvørji tøl eru skrivað á nummarplátuna. Í greinastubbanum um minnið fekk eg nógv áhugavert at vita, sum eg ikki áður hevði grunað um.
Eitt fýra ára gamalt barn minnist mangt, sum fór fram, tá ið tey vóru tvey ár, men sum tíggju ára gamalt minnist sama barnið ikki hendingar frá tvey ára aldrinum. Tó kunnu ógvusligar hendingar brenna seg so fæst í minnið, at tær aftur og aftur koma fram í minninum hjá barninum. Vanligt er, at børn dvølja ikki í fortíðini.
Eg kenni persónar, sum minnast, hvørjar troyggjur næmingar gingu í í fyrsta flokki, vit onnur minnast ikki allar næmingarnar, sum gingu í fyrsta flokki í Nonnuskúlanum. Les meira…
Fiskiskapur, bátar og skip hava frá barnaárunum havt mín áhuga. Nú, eg eri vorðin eldri, fylgi eg væl við virkseminum, sum fer fram á Vestaru bryggju. Hvønn dag okkurt áhugavert. Ein dagin kom mær serliga til hugs norskan kópafangara, sum í 1959 bleiv leigaður til Føroya. Partafelagið Norðhavið í Havn var mannað við brøðrunum Thorvaldi Andreasen, Ingolfi Andreasen og Debes Christiansen mammubeiggja. Teir áttu sluppina Fame, sum var keypt úr Vestmanna.
Triðja mai 1959 sakk Fame í Grønlandi, tá sluppin rendi á stórt ístykki sum lá undir í vatnskorpuni. Øll manningin var bjargað. P/F Norðhavið gjørdi skjótt av og leiðaði styrkta kópafangaran Flemsøy M-44-HD at fiska sild norðanfyri Føroyar. Fleiri av manningini umborð á Flemsøy mannaðu bátin á sildaveiðu við Ingolfi Andreasen sum skipara. Hann var eisini skipari á Fame, tá hann sakk í Grønlandi. Hesi árini treyt ikki sild norðanfyri. Les meira…
Býráðsvalið í Tórshavnar kommunu gjørdist serligt, tí vit fingu borgaraflokk, kommunuflokk og politisku flokkarnar at velja ímillum. Borgaraflokkurin má sigast var mótmælisflokkur, meðan Kommunuflokkurin kom undan kavi, tí fýra býráðslimir í Javnaðarflokkinum ikki vildu á listan. Hvørt mansbarn visti, hví so var.
Haldi, at tað vóru serliga trý stór byggimál, sum avgjørdu valstríðið, og at valið endaði sum tað gjørdi. Ja eisini, at vit fingu aðra býráðssamgongu, sum hevur maktina á Vaglinum frá 1. januar. Les meira…
Tá tú komst fram á vøkru søguligu myndina í bókini “Traðkaðu fólkinum slóð”, fóru tankarnir at sveima beinanvegin, tí økið fyllir so nógv í okkara hugaheimi, tí vit eru uppvaksin har á leiðini og vestureftir. Myndin er frá fyri 1874 verður sagt, men eftir katólsku kirkuni at døma, so er myndin tikin seinast í 1850-árunum, tí tá keypti pastor Bauer Christines Minde frá Christiani Holm og bygdi kirkju á staðnum, sum rúmaði tveyhundrað fólkum. Gamla hospitalið til vinstru var bygt í 1829 og niðurlagt í 1924, tá Alexandrine hospitalið var bygt. Nú nýtt sum til føðideild. Vit síggja eisini sethúsini hjá kaptajn Adreasen.
Áhugavert at síggja lendið í Rættará og har um leiðir, tí Østrøm var bygt við stórum slignum gróti stórir klettar slignir úr helluni til høgru. Fert tú inn í Østrøm, sært tú, hvussu væl bygningurin er laðaður í eini tíð, tá ongar maskinur vóru til at taka. Komi at eisini hugsa um Anettu Wang, sum var kona Knút Wang. Anetta segði mær, at pápi hennara Erik Faber arbeiddi sum lækni á Gamla hospitalið seinast í 1800-talinum. Erik var dani. Áhugavert at síggja slíkar myndir, ja, og so flyta økið í hugaheiminum inn í nútíðina. (Vagnur)
–
Herfyri hugdi eg í myndabók á Tjarnargarði, har yngsti pápabeiggi mín, Vagn Erik Dahl Michelsen, býr. Vagn Erik er yngstur av seks systkjum og einasti eftir á lívi. Tey vóru fýra beiggjar og tvær systrar. Onnur systirin Minna doyði av tuberklum, hon var tá miðskeiðis í tjúgu-árunum, og hin systirin, Pitte, flutti til Danmarkar á ungum árum, har hon giftist dana. Vit ungu sóu upp til pápa okkara og pápabeiggjarnar, tí umframt at teir vóru beiggjar, vóru teir eisini vinmenn og góðir stuðlar hvør hjá øðrum. (Greinin skrivað í 2015) Les meira…