Tó eg Í vikuni spákaði á ”Ískaiini”, stúrsaði eg knappliga við, tí við bryggjuna, har skip og bátarnar vanliga landa til Landingarmiðstøðina, lá sluppin Westward Ho og landaði, helt eg. Visti, at sluppin plagdi at vera úti við skúlanæmingum, men heystfrí var, og veðrið hevði ikki verið nakað serligt seinastu dagarnar. Helt, at onkur starvsfólkabólkur kanska hevði verið á floti og fingið so mikið nógv, at best var at landa førningin. Les meira…
Floksmyndin omanfyri er av skúlanæmingum í Venjingarskúlanum er søgulig, tí í august mánað í 1968 komu næmingarnir ymsastaðni frá at ganga í 2. real í nýggja Venjingarskúlanum. Skúlan var annars vígdur á hvítusunnu 1969. Um hetta mundið vaks Havnin skjótt, og tørvur var á nýggjum stórum skúla, sum skuldi hýsa bæði Føroya Læraraskúla og so barnaskúla/ungdómsskúla. Minnist, at myndin omanfyri hekk á veggi á einum av lonunum, tá eg gekk á Læraraskúla. Les meira…
Alt hevur sína tíð her á fold. Herfyri sóu vit í Sosialinum myndir av 25 persónum, sum sótu við ”maktini” í samfelagnum. Millum annað vinnulívsfólk, sakførarar og politikarar. Hetta eru alt fólk, sum vit meiri og minni dagliga síggja í fjølmiðlunum.
Alt hevur sína tíð her á fold, og teir fýra á myndini omanfyri settu so sanniliga teirra fingramerki á samfelagið á hvør sín hátt og vóru mangan at síggja í fjølmiðlunum. Teir eru nú allir farnir. Frá vinstru Hans Pauli Johannesen skipari og stjóri, Kjartan Mohr, stjóri og politikari, Svend Thulesen, stjóri og Ejler Jacobsen, skipari og reiðari. Les meira…
Eg havi júst lagt eina 6×6 sentimetrar lítla mynd á skannaran, og síðani fái eg úrslitið omanfyri. Myndina tók eg á ólavsøku í 1964 úti á Velbastaðvegnum við einum gomlum kassatóli, sum mamma átti. Ólavsøkan var tá lítið verd uttan vit ungu sóu kappríðing á Velbastaðvegnum, svimjikapping í uttandura svimjihylinum í Gundadali og kappróður á Havnarvág. Stórur áhugi var fyri kappríðing á Velbastaðvegnum. Tey riðu kapp á Velbastaðvegnum til ólavsøku 1970, tá tey gjørdu nýggja breyt í Marknagili. Niðanfyri kanst tú lesa grein, eg skrivaði fyrst í árinum um kappríðing. Les meira…
Í vikuni hitti eg danskan skipara umborð á sand/grótbáti, sum júst legði til bryggju á Vesturu bryggju. Nú var nátturðatíð, og teir løgdu altíð til bryggju, tá etast skuldi. Ungi skiparin umborð á Merete Cris hevði verið nakrar mánaðir í Føroyum, har hann var umborð í fjúrtan dagar og fór til Danmarkar í fjúrtan dagar. Skipini Merete Chris og Aase Madsen koma úr Århus og skulu arbeiða við nýggja havnarlagið í Havn til einaferð seint næsta ár. Fyrikomandi skiparin segði mær, at arbeiðið hjá teimum var reinsa botnin fyri grót, so bryggikanturin skundi gerast. Sá eisini úr vindeyganum, at bátarnir fyltu eisini betongkistur við gróti, tá tær vóru settar á botn. Tríggir menn eru við hvørju skipi. Les meira…
Tá vit herfyri fóru at umvæla ein garð í garðinum, legði eg til merkis, hvussu stórir steinarnir vóru, sum ein maður ikki megnar at lyfta. Eg visti, at partur av “Stóragarði” sum einaferð varð laðaður um alla Havnina, var í okkara garði og mark við grannan. Kom eisini at hugsa um eina eldri mynd, sum eg sá í bók júst av somu gørðum. Hetta er mynd tikin langt fyri, at okkara hús vóru bygd í 1952. Og báðir umtalaðu garðarnir eru á myndini, men eisini tvey søgulig hús. Les meira…
Tá eg um dagarnar stóð ovast uppi í Konradsbrekku, kom mær til hugs áhugaverda mynd frá 1941 av breskum hermonnum, sum í huganum komu gangandi beint ímóti mær. Áhugavert at síggja vøkru og hugnaligu húsini, sum fleiri er broytt, og eitt er júst tikið niður. Tankarnir reikaðu til nógvu fólkini, sum í 1950 og 1960-árunum búði har á leiðini og nógvu góðu minnini frá hesu gøtu. Nógvur ungdómur í hvørjum húsi, har summi vóru javngomul við okkum – summi eldri og yngri, og summi vóru longu farin úr reiðslinum. Havi áður skrivað um hesu serligu gøtu fyri okkum ungu, sum búði uppi við Landavegin. Nøkur minni aftrat niðanfyri. Les meira…
Tá ið vit tosa um føroyskar bøkur, er talan um fagrar bókmentir og yrkisbókmentir. Fagrar bókmentir eru skaldsøgur, stuttsøgur og yrkingar. Tilfar, sum rithøvundar hava funnið uppá. Yrkisbókmentir eru ævisøgur, bygdasøgur og aðrar bøkur skrivaðar um ymist í samfelagnum. Eg havi ummælt nakrar føroyskar bøkur á mín egna hátt. Í hondini havi eg nú bókina Siglandi arvurin – søgan um føroyskt træskipasmíð eftir Óla Olsen. Forvitnislig, sera væl skrivað og væl uppsett bók, sum kom út í 2013. Les meira…
Í summar kom eg fram á stórt akker við sjóvarmálan í Álakeri, har maður segði mær, at akkerið, sum var funnið í botni um ár 1990, møguliga var frá bretska armeraða trolaranum, sum var bumbaður á Havnarvág 20. februar 1941 og sakk eftir tveir minuttir. Átta av manningini løtu lív og eru grivnir í kirkjugarðinum við Velbastaðvegin. Kendi til tilburðin, tí hendingin stendur at lesa í eini av bókunum Stríðsárini eftir Niels Juul Arge, sum kom út í 1986. Okkurt er eisini at lesa í bókini Operation Valentine eftir svia, har tvær av myndunum er frá. Men aftur til akkerið. Les meira…
Sum smádrongur minnist eg leivdirnar av gamla svimjingarhylinum, sum varð gjørdur í Gundadali í 1930 og stongdur í 1949. Einki vatn var í hylinum, og skiftingarrúmini, sum líktust arbeiðsskúrum stóðu har nakin og vóru um at detta niður. Men so komu tíðindini frá kommununi, at nýtíðar 25 metrar langur uttandura svimjingarhylur skuldi gerast í Gundadali. Vit høvdu tá lært okkum at svimja í hyljum í Sandá, har vit skiftu aftanfyri onkran stein. Havnarfólk fylgdu væl við, meðan hylurin varð bygdur, og so upprann dagurin í 1959, at nýggi svimjingarhylurin læt upp. Les meira…