StÍF og ÌF í 1958. Fuglfirðingarnir í reyðum st.v: Petur Jacob Eliasen, Petur Sigurd Rasmussen, Eilif Samuelsen og Poul Leiti. Húkandi f.v: Jógvan Òlason, Thorleif Samuelsen og Birgir Hansen. StÍF í hvítum st.f.v: Odmar Klein Olsen, Sandur Davidsen, Elisar Høj. Húkandi f.v: Petur Magnusson, Poul Johannus Johansen og Hildibjartur Johansen.
Í myndasavninum hjá Lassa Borðoy kom eg fram á myndina omanfyri, sum er ótrúliga áhugaverd, tá ið talan er um hondbóltssøgu. Felagsmynd av mansliði hjá ÍF úr Fuglafirði og StíF av Stondum avmyndað á grúsvøllinum á Strondum í 1958. Eg kendi beinanvegin fleiri spælarar, millum annað Eilif Samuelsen, sum eg ringdi til um dystin. Har eru eisini Petur Sigurd Rasmussen, sum tá var lærari í Fuglafirði, Hildibjartur Johansen og Poul Johannus Johansen av Strondum, sum seinni spældu við Neistanum. Eilif Samuelsen segði mær, at teir spældu niðri á bryggjuøkinum í Fuglafirði, og at hann spældi bara hondbólt í nøkur fá ár, tí tá flutti hann úr Fuglafirði. Á myndini stendur, at øll nøvnini eru ikki funnin, men tað eru tey nú við hjálp frá Eilifi Samuelsen og Richardi Johansen. (Vagnur)
Mynd frá 1967 av børnunum hjá Andreu og Ingvardi Vang. Aftast frá vinstru Hallgerð, Andrew, Kristvør og Herluf. Fremst frá vinstru Annvør og Svanbjørg.
Tilvildin er mangan viðspælari á lívsleið okkara, og serliga tá vit finna okkum maka at liva saman við. Sum smádrongur við Landavegin komu vit mangan niðan í Grønland, har vit keyptu í handlunum hjá Johannesi Andreasen og Sigurdi Danielsen. Vit vistu, hvørji fólkini vóru, sum búðu í ymsu húsunum, men kendu sjálvandi ikki øll. Húsini við Grønlandsvegin, Torfinsgøtu, Jákup Nolsøesgøtu, Leivsgøtu og Eiriksgøtu vóru flest bygd um 1950.
Eitt kvøldið herfyri skuldi eg fylgja eini abbadóttur til Ommu lang, sum smærru børnini kalla ommuna í húsunum í Eiriksgøtu. 91 ára gamla Andrea Vang er omma verdóttur mína, sum er dóttir Svanbjørg og Mouldi Manai. Á bróstinum í gongini hongur áhugaverd svørt/hvít mynd av seks unglingum, sum 91 ára gamla Andrea Vang og maðurin Ingvard Vang, sáli, eiga. Les meira…
Mynd frá 1960. Frá vinstru fiskahúsið á Langasandi, húsini hjá Guttormi og teimum, skúlin, Hotellið og bóndagarðurin á Oyrareingjum, Bilin átti Olaf á Posthúsinum í Vestmanna. (Mynd: Christian Holm Jacobsen myndasavn)
Christian Holm Jacobsen, sáli (1939-1987), sum var uppvaksin í Kollafirði, gekk mangan við myndatóli upp á sær. Myndirnar eru nógvar savnaðar í myndasavni, og nú ein dagin steðgaði eg við mynd, sum vakti serlig ungdómsminni, tí vit komu nógv til Kollafjarðar. Myndin hevur eisini tilknýti til Havnina. Jógvan Christiansen mammubeiggi var giftur í Kollafirði, og tað sama Guttorm Christiansen systkinabarn Jógvan og mammu. Teir stovnaðu saman fyritøku og bygdu fiskihús við sjóvarmálan á Langasandi, har tey saltaðu fisk og keyptu sild at lakasalta í tunnur bæði frá føroyskum og útlendskum sildabátum.
Myndin er frá 1960, og tá var Oyggjarvegurin ikki bundin saman, so koyrandi var úr Havn til Kollafjarðar. Hetta hendi 6. juni 1966. Sum ungur minnist eg Bergtóru rópt Begga arbeiðssom ung genta/ kvinna, sum arbeiddi í handlinum hjá Menning Geyta, sum var pápi hennara. Begga, sum er 74 ár ára gomul, havi eg ringt til og spurt um Hotellið í Kollafirði, sum sæst á myndini omanfyri. Les meira…
Við Fossdalsgjógv, sum er landbúnaðarøki, er ætlanin at skipa økið til matstovuvirksemi, gisting og tílíkt. (Mynd Vagnur)
Stúrsaði við fyri nýggjár at síggja lýsing frá Tórshavnar kommunu í Dimmalætting, har kommunan vil broyta byggisamtykt fyri Fossdalsgjógv, so matstovuvirksemi, gisting og tílíkt kann byggjast har. Rokni ikki við, at vanligi borgarin rættiliga veit, hvat ætlanin snýr seg um, og hvørjar avleiðingar slík byggisamtykt hevur fyri hetta vakra, friðarliga og serstaka øki. Heilt burturvið at oyðileggja vakrastu náttúruperlu í Suðurstreymoy, tí hevur tú fyrst broytt byggisamtyktina og slept stórkapitalinum framat økinum, so vendist ikki aftur. Staðbundna nevndin er ímóti, at nýggj serstøk byggisamtykt verður fyri Fossdalsgjógv. Her nøkur orð, hví eg havi hesa meining. Les meira…
Frá vinstru: John Vilhelm, Einar Michelsen, Niels Midjord, Elias Simonsen, Sámal Bláhamar, Pauli Jacobsen, Heðin Mortensen, Hans Simonsen, Bjarni Eliasen, Karlo Petersen, Karl Johan Hansen, Karl Wolles, Harald Haraldsen, Poula Johannesen, Tórhalla Bláhamar, Thorolf Bjørklund, Sverri Mortensen, Jóannis Nielsen, Martin Mouritsen, Herluf Müller, Vilhelm Nielsen, Vagnur Michelsen, Elisabeth Bjørklund og Hákun Poulsen. Eldra Mantabilin eigur Martin Mouritsen og eldra Kadet bilin eigur Eirik Lindenskov. (Myndaeigari: Sámal Bláhamar)
Tá eg hoyrdi í Kringvarpinum, at Sverri Mortensen av Argjum var farin 98 ára gamal, kom mær til hugs mynd frá 2013, tá fyrrverandi starvsfelagir hjá Vilhelmi Nielsen hittust í bygninginum í Jónas Bronsks gøtu, har vit í mong ár arbeiddu. Sámal Bláhamar tók stig til átakið, tí henda dagin 12. august 2013 vóru júst hálvhundrað ár liðin, síðani Sámal kom í læru sum bilsmiður hjá Vilhelmi Nielsen. Sverri Mortensen, sum í 2013 var farin um tey níti árini, arbeiddi eisini lagt lív hjá Vilhelmi Nielsen, og Sverri er á myndini. Her nøkur orð um fyritøkuna Vilhelm Nielsen og Sverra Mortensen. Les meira…
Herman var ævintýrari, hann var evnaríkur og altíð á ferð. (Mynd Eivindur)
Tórður Johannesarson bróðursonur Herman Jacobsen, sála, hevur skrivað áhugaverda og forvitnisliga ævisøgu um pápabeiggjan. Tað var við sorgblídni at lesa endan í bókini, har sagt verður, at Herman var vorðin beiskur um, at pláss var ikki longur fyri hansara talenti í Føroyum. Lívsáskoðan hansara og egna lívsmynd vóru skeiklaðar, tí valdi Herman at beina fyri sær 13. apríl 1988 bara 46 ára gamal. Bókin byrjar við lívsneista og gleði, har rithøvundurin fyrst meistarliga sigur frá familjuni hjá Hermanni.(Skrivað 18.august 2015) Les meira…
VÍF og Sverri Durhuus hava júst vunnið meistaraheitið í bestu mansdeild. (Mynd Vagnur)
Sverri Durhuus hondbóltsvinurin úr Vestmanna er farin 75 ára gamal, og eftir sita góðu minnini, tá vit sum unglingar spældu fyrstu hondbóltsdystirnar á uttanduravøllinum í Vestmanna. Hetta var miðskeiðis í 1960-árunum. Tá hitti vit fyrstu ferð Sverra Durhuus, sum fyri okkum ungu var Vestamannaáskoðarin nummar eitt, tí Sverri var altíð har, og hann hoyrdist um vøllin.
Minnist, at Sveri kundi ikki standa stillur við vøllin, og hann gekk kykur fram við síðulinjuna og eygleiddi spælið. Mær er sagt, at Sverri og tey vóru nógv systkin, og at Sverri spældi ongantíð sjálvur hondbólt.
At spæla í Vestmanna var altíð nakað heilt serligt, tí har møttu altíð nógvir áskoðarar. Har var eisini Kafeteria og Silkienni, sum høvdu forkunnugar boksir, har tú kundi velja tær 60-ára tónleik at spæla.
Tíðirnar broytast, og tá høllin í 1968 kom í Klaksvík og høllin á Hálsi kom í 1970, og aðrar hallir komu seinni, gjørdist hondbóltsspælið eitt innanduraspæl. Sverri fylgdi eisini tíðini, og hann gjørdist eisini næstu nógvu árini eins trúgvur VÍF áskoðari, tá VÍF spældi kring landið. Høllin í Vestamanna kom í 1986, so vestmenningar vóru eitt skifti noyddir at venja á Skála og onkuntíð í Havn.
Minnist serliga hending fyri tretivu árum síðani, tí eg fekk hugskot at gera innslag um Sverra at senda í hondbóltssending í Sjónvarpinum. Árni Gregersen, Leivur Hansen og undirritaði gjørdu seks hondbólts – og seks fótbóltssendingar, tá kappingarnar vóru um at enda. Ringdi til Sverra um hugskot um dyst í Vestmanna, og hann var klárur beinanvegin. Sverri setti treytina, at hann og konan sluppa at koyra í sjónvarpsbilinum til Vestmannar.
Sjónvaparstekningarin fylgdi Sverra í millumbilum á áskoðaraplássinum, og hetta gjørdist hugtakandi og eisini stuttligt innslag. Sverri livdi við spælinum og var uttan iva eins troyttur eftir dystin og spælararnir vóru. Les meira…
Frálík mynd av sílagentum eftir ólavsøkuróðurin 1963. Aftast frá vinstru: Ruth Poulsen, Maiken Højsted, Margreta Eysturdal og Elsa Poulsen. Fremst frá vinstru: Ellen Lützen, Ingibjørg Samuelsen og Jutta Joensen. (Mynd Bambus)
Tá vit um dagarnar hoyrdu, at nýggi Hvalbiartunnilin er um at vera liðugur, og koyrandi er gjøgnum tunnilin fyrst í næsta ár, rann mær til hugs myndina omanfyri av sílagentum, sum í 1963 róðu á jóansøku. Havi ongantíð róð sjálvur men stýrdi sum trettan ára gamal Sílinum í 1963 eisini á jóansøku.
Hvalbiartunnilin var fyrsti tunnil í Føroyum, sum koyrast kundi ígjøgnum í 1963. Av tilvild kom eg á jóansøku 1963 at koyra gjøgnum Hvalbiartunnilin úr Hvalba til Tvøroyrar og havi ikki koyrt gjøgnum tunnilin síðani. Les meira…
Tukums 4436 var úr Liepaja í Litavia. Øll skipini vóru myrk á liti.
Tá eg um dagarnar fekk áhugaverdar myndir av russiskum sildabátum sendandi frá vinmanni úr Danmark, reikaðu tankarnar aftur í barnaárini. Við Landavegin høvdu vit úr stovuni frálíkt útsýnið eystur í hav, og vit høvdu góðan kikari standandi á vindeygakarminum, sum rakk langt út í havsbrúnna. Fiskimarkið var tá seks fjórðingar, og viðhvørt um kvøldarnar var hugaligt at síggja øll ljósini frá russisk sildabátunum. Sýntist sum bygd á sjónum. Nøkur minni um myrku sildabátarnar. Les meira…
Øll verkætlanin skuldi kosta 70 milliónir krónur, men borgarin fekk ongantíð at vita, hvussu nógv brúgvin endaliga kostaði. Arbeiðið var jú seinkað fleiri ferðir. Høgt er úr ánni og upp á koyribreytina. (Mynd Vagnur)
Kom fram á myndina, sum eg tók 3. juni 2015. Minnist, at verkfrøðingur, sum kendi til málið um brúnna um Sandá, segði mær tá, at ikki verður koyrandi um brúnna á ólavsøku sum ætlað. Heldur nærkast vit jólum, áðrenn arbeiðið er liðugt. Arbeiðið var seinkið fleiri ferðir. Á myndini stoypa teir stóru stútturnar, og sum myndin sýnir frá vegnum á Argjum, er høgt úr ánni og upp á koyribreytina. Eisini koyrdu nógvir bilar við gróti og mold til tess at gera vegastubbarnar til brúnna. Arbeiðið at gera frálíku rundkoyringarnar gekk strálandi. Stórur er jarðarmunurin, og heilt nógv tilfar skuldi koyrast. Har á leiðina komu kollveltandi broytingar, tá brúgvin var liðug, tí tá fekk Argir samband við vestara ringveg.
Fimm ár seinni koyra bilar nú gjøgnum Eysturoyartunnilin, og meira enn hálvur tunnil í Sandoynna er boraður. Eisini hoyrist, at hvalbiartunnilin er um at vera liðugur, men enn hava vit deyðsfellurnar Norður um fjall. Tað sýnist, at har fækst atkvøður eru vinna, jú seinni gongst at fáa ferðsluumstøðurnar nøktandi. Tunlarnir Norður um fjall og ússaligu ferðaumstøðurnar til Nólsoyar eru bestu dømu um hetta. (Vagnur)
