Havi áður sæð myndina omanfyri, men ongantíð gjørt mær greitt, hví henda brúgv var bygd júst soleiðis. Tá farið var undir at gera havnarlagið eystanfyri í 1922, skuldi nógv grót brúkast. Sprongt var frá sjóvarmálanum og eystureftir. Um somu tíð vóru fólk farin at seta búgv eystanfyri, á Abbatrøð og har um leiðir. Fyri at nýggi býarparturin eystanfyri skuldi hava samband við restina av Havnini, var neyðugt at spreingja eina geil frá havnarlagnum og yvir í Jónas Bronckgøtu.http://www.hvannrok.fo/2017/09/22/ur-myndasavninum-ahugaverd-mynd-av-brugv-fra-krakusteini-og-yvir-a-skansan/ Skansin var tíðandi partur av havnini tá, tí har helt politistaliðið til, og har var dómhús og fongsul.

Vitin og veðurmasturin vóru eisini á Skansanum. Nú fasta sambandið við Skansan var sprongt burtur, var neyðugt at gera brúgv av Krákusteini og yvir á Skansan. Nú eg  siti og hyggi at myndini, komi eg at hugsa um, nær kommunan fekk sær grótbrot upp við Oyggjarvegin. Hetta veit kanska onkur at siga okkum. Á myndini omanfyri sæst, at grótbrotið er har, sum nú er niðurlagt og verður brúkt at hýsa brandstøð og øðrum virksemi hjá kommununi. Arbeiddi sjálvur í Grótbrotinum í 1966/1967, og tá var eisini asfaltstøð í grótbrotinum. Minnist, tá alt dustið frá bæði knúsara og asfaltinum fór við vindunum niður yvir húsini sunnafyri og eystanfyri grótbrotið. Hetta høvdu fólk í dag ikki funnið seg í. (Vagnur)

Tað frøir mítt róðrarhjarta, at ódnartøk eisini vera fyriskipað í Hvannasundi. Í sambandi við at Norðdepil í fjør fylti 150 ár, ynsktu tey at fáa ódnartøkini norður, og róðrarnir eydnaðust so mikið væl, at tey bjóðaðu seg eisini fram í ár. At fara Norður um Fjall við so nógvum bátum á vognum gjøgnum tveir trongar ótíðarhóskandi tunlar frá 1967, krevir sítt. Hetta eyndaðist eisini væl, tí løgreglufólk stóð við tunnilsmunnarnar og leiddu ferðsluna gjøgnum í smáum “konvoium”. Føroyskur kappróður má ikki miðsavnast, og heldur ikki ódnartøkini. Í fagrasta summarveðri vóru ódnartøkini í Hvannasundi væl fyriskipað og avgreidd, og sum eisini setti punktum fyri róðrarárið 2017. Marnhild Sørensen er forkvinna í Norðdepils-Hvannasunds róðrarfelag, og Anna Arnfríðudóttir Andresen er nevndarlimur, og tær havi eg tosað við. Les meira…

Tá ið eg dagliga gangi fram við Sjónleikarhúsinum í Havn, hugsi eg mangan, hvussu góðar dansimøguleikar vit høvdu, tá ið vit vóru ung í 60-árunum. Tríggjar ferðir um vikuna vóru møguleikar at fara í dans. Mikukvøld og Sunnukvøld í Sjónleikarhúsinum og leygarkvøld í klubbanum og eitt skifti í Losjuni. Vildu tú hava gott pláss at dansa, fórt tú í dans klokkan hálvgum tiggju, og dansurin endaði á miðnátt. Í Sjónleikarhúsinum spældi Faroe Boys mikukvøld og Goggan sunnukvøld. Í klubbanum spældu ymsir tónleikarbólkar Simme og tey, Tey av Kamarinum og onnur. Men hvar blivu dansuviðurskiftini av hjá teimum ungu? Les meira…

Unglingarnir á myndini eru skótar úr Skótaliði Sigmunds Brestissonur, sum í 1957 vóru á jambouree í Onglandi á 100 ára degi Baden Powells og 50 ára degnum hjá skótarøðsluni. Í Onglandi komu hesir ungu í sambandi við Skiffletónleikin, sum hevði sín uppruna frá trælunum í Amerika Trælirnir høvdu ikki talufrælsi, men brúktu tónleikin við heimagjørdu ljóðførum at siga frá. Í 1950-árunum vann hesin tónleikur fram, og nógvir tónleikabólkar, sum seinni gjørdust verðinskendir bólkar, byrjaða sum shifflebólkar. The Beatles er ein av bólkunum, sum hevði sín uppruna úr bólkinum The Quarrymen. Skiffleboard/washboard merkir vaksibretti, og tað vóru hesi húsahaldsljóðførini, sum komu at seta sín dám á tónleikin, sum var grein av jazz og bluestónleiki. Hesi heimagjørdu amboðini vóru at hoyra í tónleikinum, og serliga ljóðið frá vaskibrettinum eru kent frá nógvum kendum løgum. Hyggja vit nærri at myndini, so stendur Ceylon Tea á kassanum, og eg minnist væl hesar kassar frá Smæruni, har pápi mín arbeiddi. Tá keyptu tú te í leysari vekt. Eisini sígga vit vaskibrettið, tunnuna og blikkdósirnar. Tónleikararnir frá vinstru eru Magnus Pauli Magnussen, sáli, Kaj Åge Troest, Tórur Debes Joensen, Páll Johansen “á Lag, Finn Jacobsen, sáli og Kári Mouritsen. Á myndini eru teir millum fimtan og seytjan ára gamlir. Heimaftir úr Onglandi skipaði skótaliði fyri einum “Gang Show” í Sjónleikarahúsinum. Skifflebólkurin á myndini varð stovnaður til hesa framførslu. Minnist væl sum skóti, at til ymiskt undirhald og veitslur, vóru hesi heimagjørdu ljóðførini at síggja. (Vagnur)

Myndin omanfyri er av pápa okkara Helga Michelsen, sála, og mammu okkara Ásu Michelsen, sum fylti 99 ár 16. juni og býr á Ellisheiminum. Myndin er tikin í 1943, tí smágentan er systir okkara Chirstin, sum her má vera eitt ára gomul. Hon var fødd 8. juni 1942. Nógv áhugavert er knýtt at hesi myndini, tí eitt eru fólkini, annað er barnavognurin, sum hevur annað snið enn barnavognarnir í dag. Mamma sigur, at tey keyptu barnavognin brúktan, tí nýggjur barnavognur kostaði nógv. Vit tosa mangan um býar- og bygdarsøvn. Tá vit goyma ellisakfør, sum er partur av føroysku bilsøguni, so eru barnavognar eisini søga. Tú skuldi kunna sæð slíkan barnavogn á onkrum býarsavni. Annars havi eg altíð hoyrt, at pápa okkara var fyrsti maðurin við Landavegin ella kanska yvirhøvur, sum fór í barnburðarfarloyvi. Tey høvdu heldur ongantíð áður sæð mann koyra barnavogn, tá pápi okkara koyrdi barnavogn í gøtunum. Hetta gjørdu menn ikki tá, havi eg fingið at vita frá fleiri eldri fólkum. Í Smærurni, har pápi okkara arbeiddi, flentu tey eitt sindur at, at nú fór Michelsen í barnburðafarloyvi. Hann fekk sær frí í fjúrtan dagar, tí konan skuldi eiga fyrsta dagin. Trupulleikin var, at mamman gekk yvir tíðina, og teir fjúrtan dagarnir vóru um ganga undan. Men so kom barnið. Áhugavert at síggja pápa okkara í vesti, tí tað gjørdi hann altíð, tá hann skuldi í betri klæði. (Vagnur)