Pápabeiggi okkara Vagn Erik Michelsen andaðist á Tjarnargarði mánadagin 24. juni 92 ára gamal, og tá fór tann seinasti av eldra ættarliðnum í familjuni um sýnuna. Vagn Erik var dementur í fleiri ár og búði á Tjarnagarði í tólv ár. Tá vit ruddaðu kamarið komu vit fram á áhugaverda mynd av sjey telegrafistum/fjarritarum, sum allir arbeiddu langt lív á Telegrafstøðini. Á borði stóð eisini morsitól, sum teir á sinni brúktu at bera boð út í heim. Fimm av monnunum á myndini eru farnir, men søgan um fyrsta telegrafkaðalin til Føroya hava vit. Stórur partur av lívinum hjá Vagn Erik var Telegrafstøðin og tað tekniska í sambandi við telesamband út í heim. Hetta fylti heilt nógv í hansara hugaheimi, eisini, tá hann byrjaði at gera dementur. Andreas Lava Olsen er ein av teimum sjey á myndini, og hann fekk eg stutt prát við. Les meira…

Fyri 53 árum síðani stýrdi fyrrverandi blaðstjórin á Sosialinum og nú stjórin á oljan.fo , Jan Müller, 5-mannafarinum Sílinum. Longu á ungum árum birdist fjølmiðlahugin í dreingin, og skrivaði hann dagbók um ymiskt, sum hann tókst við. At skriva fekk hann við móðurmjólkini, tí pápin, Eiden Müller sáli, var kendur blaðmaður í Føroyum.   Les meira…

Kom framvið á Skálatrøð í morgun og sá vakran útlendskan buss parkera á sjey parkeringsbásum. Bussførarin sat við róðri, og har vóru tvey onnur fólk í bussinum, sum vóru ferðaleiðari og kokkur. Gjørdist eitt sindur forvitin, tí hendingin var áhugaverd í kjalavørrinum at stóru mótmælunum um at byggja Tjóðpall á Skálatrøð og annars parkeringstrupulleikanum har á leiðini. Kom á tal við bussføraran og tveir sveisiskar ferðaleiðarar, og hetta skuldi gerast forkunnugt prát. Bussurin var ávegis úr Sveis til Íslands at koyra í eina viku. Bussførarin í morgun var føroyingur, tí útlendski bussførarin skuldi hvíla sambært sveisisku koyrureglunum.

Tey bjóðaðu mær at síggja bussin innann, sum kostar fýra milliónir at keypa í Sveis. 27 ferðafólk eru við á ferðini, og aftast í bussinum var lítil køkur, vs og pláss hjá børnum at fáa sær ein lúr. Ferðafólkini búðu á Sjómansheiminum dagarnar í Føroyum. Báðir ferðaleiðararnir, har annar eisini ansaði køkinum, øtaðust um ferðsluna og parkeringsmøguleikarnar í miðbýnum. – Var hetta í Sveis, so var gjørdur parkeringskjallari undir Skálatrøð, og Skálatrøð gjørd til vakra park. Men økið liggur so nær sjónum, so hetta er lættari sagt er gjørt, helt annar ferðaleiðarin, sum ivaðist um undirlendið. Blíð fólk má sigast og áhugaverd parkeringsmynd.  (Vagnur)

Kom seinnapartin framvið í støðni á Argjum, har ungir menn gjørdu 8-mannafar klárt til jóansøkuróðurin. Gjørdist forvitin, tí higartil í summar hava vit bara sæð Nevið Reyða og Argjabátin. Áhugavert prát við ungu menninar, tí 8-mannafarið Sjóriddaran smíðaði Niclas í Koltri, sáli, í 1981, og Sjóriddarin róði seinasta róðurin á sundalagstevnuni ár 2000. So at hyggja í hagtalsskipanina, nær Sjóriddarin róði fyrsta róðurin, og hví ungu mennirnir hava valt sær gamlan bát, tí nógv nýggj 8-mannafør standa ómannað kring landið? Les meira…

Havi skrivað um kappróðurin síðani 1980-árini og má bara staðfesta, at vit eru ikki komin víðari, hvat startinum viðvíkur. Sjálvandi kunnu vit einki gera við veður og vind, men vit stríðast framvegis við hanaføtur eins og vit gjørdu fyri tríati árum síðani. Vit hava ongantíð funnið røttu útgerðina og mannagongdina, so vit leggja føroyskan kappróður í betri karmar. Vit mistu tíma í Hvalvík og vit mistu fjøruti minuttir í Klaksvík. Ùr Hvalvík var sagt, at orsøkin var barnaróðurin, men hetta er bara partur av sannleikanum. Róðrarleiðari sigur mær í morgun, at fyrireikingin enn einaferð haltaði. Haldi at tað er ørkymlandi at geva veðri, vindi og barnaróðrinum skuldina, um tað er fyrireikingin, sum svíkur aftur og aftur.

Tá tað er sagt, og tími var farin, so gekk bara væl at avgreiða teir seinnu sjey róðrarnar, sjálvt um tað haltaði við boyunum inn á málinum, so rógvarar róðu alt ov nógv tøk, eftir at skotið var fallið. Sigi alt hetta, tí eg taka so hjartaliga synd í rógvarum, sum liggja á vágni út við tíma til tess at sleppa at rógva. Ítróttaliga virði er alt ov vánaligt. Vit onnur kunnu heima fara frá skíggjanum, kanska spæla á guitara eina løtu, leggja eina kabál ella loysa onkra krossorðagátu meðan vit bíða. Rógvarin og tess kroppur hevur í dagar fyrireikað seg til ávíst kllokkuslett at rógva. Og ikki at gloyma áskoðaran á bryggjuni og róðraráhugaðum kring landið. Gerist ørkymlaður og keddur so ofta at uppliva slíkt. Les meira…